Γράφει η Μάντυ Σεβαστού, εκπρόσωπος Τύπου, “Ελεύθεροι Ξανά”
Ηθική…
Aναφέρεται στη θρησκεία, στην επιστήμη. Ηθικό, είναι ό,τι ‘οριοθετείται’ με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην αποτελεί τροχοπέδη στην ζωή, την ελευθερία, τις αξίες, τη βούληση και την αυταξία του κάθε ανθρώπου.
Αυτό όμως που βιώνουμε τους τελευταίους εννέα τουλάχιστον μήνες, είναι οξύμωρο… με βάση την ηθική τους, όλα τα προαναφερθέντα καταστρατηγούνται. Όπως και ο αγαπημένος μου Nietzche… τον μόνο ‘τίτλο’ που θα μπορούσα να δώσω σε αυτού του τύπου την ηθική είναι.. ‘Η ηθική της δουλείας’. Δούλοι… μιας νέας πραγματικότητας. Πολίτες δύο ταχυτήτων. Όσο μεγαλύτερη η ‘ταχύτητα’, τόσο πιο βαθιά η υποδούλωση.
Σύγχρονοι ‘Σπάρτακοι’… αντιδρούν στη δουλεία μιας νέας “ηθικής” τάξης στην οποία δόθηκαν πολλοί τίτλοι… ‘ατομική υπευθυνότητα’, ‘μένουμε σπίτι’, ‘επιχείρηση Ελευθερία’, ‘πιστοποιητικό εμβολιασμού’, ‘σεβασμός στη ζωή’.
Όμως…η αλήθεια έχει ένα ‘πρόσωπο’. Όχι πολλά. Και η αλήθεια εδώ είναι πως η υποδούλωση, η εθελόβουλη από πολλούς συνανθρώπους μας, έχει ένα όνομα. ‘Ηθική της δουλείας’. Με τον φόβο… τον έμμεσο εξαναγκασμό… τον διχασμό, κατορθώθηκε σε έναν βαθμό η στέρηση του βασικότερου αγαθού…της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ…
Αναρωτιέμαι… πόσο έτοιμοι ήταν τελικά πολλοί συνάνθρωποί μας να παραδώσουν την ελευθερία τους… για μια ζωή με επίφαση ηθικής… πόσο εύκολα κάποιοι παραδίδουν τις ζωές και τις τύχες των συνανθρώπων τους για εφήμερο χρήμα… ‘δόξα’… ‘εξουσία’… και όμως… ακόμη και οι τελευταίοι… δεν είναι λιγότερο δούλοι από τους προηγούμενους.
Η δουλεία στη σύγχρονη εποχή, έχει να κάνει με την υποδούλωση του ‘πνεύματος’. Η ισχυρότερη μορφή της. Ο χρόνος όμως κυλά… και όσο κυλά… τα δεσμά σφίγγουν… καταστρέφουν… πονούν. Το πνεύμα ‘διψά’. Η ψυχή ‘πονά’. Η καρδιά ‘ζητά’. Ο φόβος, αντικαθίσταται από αγανάκτηση… η αγανάκτηση γίνεται οργή και η οργή αντίδραση. Χιλιάδες ‘Σπάρτακοι’ ενώνουν τις δυνάμεις τους… και αποφασισμένοι… αντιδρούν. Τα δεσμά… ΣΠΑΝΕ.
Κανενός είδους δεσμά δεν είναι φτιαγμένα να κρατούν για πάντα αγαπημένοι μου… ούτε ακόμη και εκείνα που κρατούν τη γη γύρω από τον ήλιο… Η αυγή μιας νέας εποχής… είναι αναμφίβολα μπροστά μας. Ας επιλέξουμε πώς θα την υποδεχθούμε. Με ‘δεσμά’… ή χωρίς.
Εγώ… ξέρω τί θέλω.
Πάντα ήξερα…
ΕΛΕΥΘΕΡΗ….
Φωτογραφία από ddzphoto από το Pixabay