Γράφει η Μάντυ Σεβαστού, εκπρόσωπος Τύπου, “Ελεύθεροι Ξανά”
Διαβάζω από χθες σχόλια και αναρτήσεις σχετικές με την κίνηση της κ. Μπεκατώρου να δημοσιοποιήσει ένα έγκλημα -γιατί έγκλημα είναι- εις βάρος της. Η απορία “γιατί μετά από τόσα χρόνια” έχει απλή απάντηση. Και αντιμετώπιση.
Ως γυναίκα λοιπόν, θα απαντήσω τα εξής:
Γιατί ΚΑΠΟΤΕ πρέπει. Γιατί ΤΩΡΑ βρήκε τη δύναμη. Γιατί πρέπει να εστιάσουμε στο ΕΓΚΛΗΜΑ αυτό καθ αυτό και όχι στους χρονικούς προσδιορισμούς.
Αυτό που εγώ αδυνατώ να καταλάβω, δεν είναι το γιατί ΤΩΡΑ. Είναι το γιατί ο χρονικός προσδιορισμός εισέρχεται ως μεταβλητή σε ένα ΕΓΚΛΗΜΑ κατά της γυναίκας. Κατά του ανθρώπου. Εκατομμύρια γυναίκες -και όχι μόνο- στον πλανήτη το έχουν υποστεί. Λίγες είχαν ή έχουν τη δύναμη να το καταγγείλουν.
Οφείλουμε λοιπόν να παροτρύνουμε την καταγγελία, να μην σιωπούμε και να μην εθελοτυφλούμε μπροστά σε κάτι τόσο ειδεχθές. Χιλιάδες έρευνες υπάρχουν με θύματα γυναίκες πολλών κοινωνικών και οικονομικών στρωμάτων. Αν το πότε θα βρει ένας τραυματισμένος άνθρωπος την δύναμη να μιλήσει, αποτελεί τροχοπέδη για το ίδιο το ΕΓΚΛΗΜΑ, τότε ας κοιτάξουμε την οπτική μας ως κοινωνία. Οφείλουμε να προστατέψουμε πρωτίστως τα θύματα του εγκλήματος, ως κοινωνία και ως Πολιτεία.
Ταυτόχρονα όμως, δεν επιτρέπεται, να αφήνουμε τους εγκληματίες ατιμώρητους. Πρέπει κάποιοι να αντιληφθούν πως ΚΑΝΕΙΣ δεν είναι στο απυρόβλητο.