Πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα αναφέρει ο Γάλλος ανθρωπολόγος Emmanuel Todd στο βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Μεταξύ άλλων αναφέρεται και στο Ουκρανικό ζήτημα, τονίζοντας τα εξής:
«Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Ένας πόλεμος έχει ξεκινήσει. Είναι το αποτέλεσμα αυτού του πολέμου που θα κρίνει τη μοίρα της Ευρώπης. Εάν η Ρωσία ηττηθεί στην Ουκρανία, η ευρωπαϊκή υποτέλεια στους Αμερικανούς θα παραταθεί για έναν αιώνα.
Αν, όπως πιστεύω, ηττηθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες, το ΝΑΤΟ θα διαλυθεί και η Ευρώπη θα μείνει ελεύθερη. Ακόμη πιο σημαντικό από μια ρωσική νίκη θα είναι η παύση του ρωσικού στρατού στον Δνείπερο και η απροθυμία του καθεστώτος Πούτιν να επιτεθεί στρατιωτικά στη Δυτική Ευρώπη.
Η δυτική ρωσοφοβική υστερία, που φαντασιώνεται την επιθυμία για ρωσική επέκταση στην Ευρώπη, είναι απλώς γελοία για έναν σοβαρό ιστορικό. Το ψυχολογικό σοκ που περιμένει τους Ευρωπαίους θα είναι να καταλάβουν ότι το ΝΑΤΟ δεν υπάρχει για να μας προστατεύει αλλά για να μας ελέγχει».
«Όλα ξεκίνησαν στην Ουκρανία. Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, μετά το Κοσσυφοπέδιο, ο Πούτιν, ο Σρέντερ και ο Σιράκ έκαναν κοινές συνεντεύξεις τύπου. Αυτό τρομοκρατούσε την Ουάσιγκτον. Φαινόταν ότι η Αμερική θα μπορούσε να εκδιωχθεί από την ευρωπαϊκή ήπειρο.
Ως εκ τούτου, ο διαχωρισμός της Ρωσίας από τη Γερμανία έγινε προτεραιότητα για τους Αμερικανούς στρατηγούς. Η επιδείνωση της κατάστασης στην Ουκρανία εξυπηρετούσε αυτόν τον σκοπό. Ο εξαναγκασμός των Ρώσων σε πόλεμο για να αποτρέψει την de facto ενσωμάτωση της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ήταν, αρχικά, μεγάλη διπλωματική επιτυχία για την Ουάσιγκτον.
Το σοκ του πολέμου παρέλυσε τη Γερμανία και επέτρεψε στους Αμερικανούς, μέσα στη γενική σύγχυση, να ανατινάξουν τον αγωγό φυσικού αερίου Nordstream, σύμβολο της οικονομικής συμφωνίας μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας. Προφανώς, σε μια δεύτερη φάση, αυτή της αμερικανικής ήττας, ο αμερικανικός έλεγχος στην Ευρώπη θα κονιορτοποιηθεί.
Η Γερμανία και η Ρωσία θα συναντηθούν ξανά. Αυτή η σύγκρουση είναι κατά μία έννοια τεχνητή. Το φυσικό πράγμα, σε μια Ευρώπη χαμηλής γονιμότητας, με τη γήρανση του πληθυσμού της, είναι η συμπληρωματικότητα μεταξύ της γερμανικής βιομηχανίας και της ρωσικής ενέργειας και ορυκτών πόρων».