Μπορεί το Γερμανικό Συμβούλιο Δεοντολογίας να απέκλεισε το ενδεχόμενο να έχουν «ειδικά προνόμια» μετακίνησης όσοι εμβολιάζονται (και αυτό να αποτελεί και ένα …χαστούκι κατά κάποιον τρόπο και στον Έλληνα πρωθυπουργό αλλά και σε όσους ήταν υπέρ), όμως θα πρέπει να καταστεί σαφές πως κάτι τέτοιο δεν θα πρέπει να χαρακτηριστεί οριστικό. Ο κίνδυνος να …περάσει στο μέλλον (ακόμα και στο άμεσο), εξακολουθεί να ελλοχεύει. Φθάνει να λάβει υπόψη του κανείς δυο σημαντικές παραμέτρους οι οποίες ίσως δεν έχουν γίνει επαρκώς κατανοητές ή αγνοούνται. Συγκεκριμένα:
-Το Γερμανικό Συμβούλιο Δεοντολογίας δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΕΣ αλλά απλά ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ. Τα μέλη του δε ορίζονται από την Γερμανό πρόεδρο. Θα μπορούσε κανείς να πει πως το συμβούλιο έχει περισσότερο …φιλοσοφικό ρόλο.
-Το συμβούλιο αποφάνθηκε στην ουσία πώς ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ δεν μπορεί να ισχύσει κάτι τέτοιο επειδή δεν έχει αποδειχθεί πως η πιθανότητα κάποιος που έχει κάνει το εμβόλιο να μεταδίδει τον ιό.
Δηλαδή αν κάποια στιγμή καταστεί δυνατό ο εμβολιασμένος να μην μεταδίδει, η εισήγηση θα μπορούσε να είναι διαφορετική; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα αλλά κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί και πιθανόν να μην είχε και άδικο πως ρεαλιστικά, ναι η απόφαση ίσως και να ήταν διαφορετική.
Τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά για την επόμενη ημέρα καθώς είναι φανερό πως έχει ανοίξει ο ασκός του αιόλου και ανά πάσα στιγμή ο …εφιάλτης του μητρώου, του «φακελώματος» και των κοινωνικών διακρίσεων ασφαλώς και υποβόσκει.